Սիրուն թվերի թակարդը
Երեկ ԱՎԾ-ն հրապարակել է այս տարվա հունվար ամսին Հայաստանի սոցիալ-տնտեսական վիճակը բնութագրող նախնական մակրոտնտեսական ցուցանիշները: Ըստ այդմ ստացվել է, որ անցած տարվա հունվարի համեմատ` մեր երկրի արդյունաբերությունը աճել է ուղիղ 21 տոկոսով: ԱՎԾ-ի ներկայացրած այսպիսի ցուցանիշները արդեն զուտ սպորտային հետաքրքրություն են առաջացնում: Հետաքրքիր է, թե մինչեւ ուր կհասնենք այս ցուցանիշներով: Խնդիրն այն է, որ եթե այս տեմպերով շարունակենք, ապա մի քանի տարվա ընթացքում մեր տնտեսությունը, ըստ ԱՎԾ-ի թվերի, կհասնի ու կանցնի ԱՄՆ-ի ու Չինաստանի տնտեսությունները միասին վերցրած: Սա չափազանցություն չէ: Ընդամենը 5-6 տարի առաջ տնտեսական երկնիշ աճ ստանալու համար քոչարյանական վարչակազմը գյուղատնտեսությունում այնպիսի աճի պատվերներ էր իջեցնում ԱՎԾ-ին, որ մի պահ մենք գրեթե հասանք ԱՄՆ-ի մակարդակին:
Այդ ժամանակ բնակչության մեկ շնչի հաշվով արտադրվող կաթի քանակով մենք ընդհուպ մոտեցել էինք ԱՄՆ-ի նույն ցուցանիշին: Հիմա նույնը կարծես թե տեղի է ունենում արդյունաբերության հետ: Արդեն երրորդ տարին աճեր նկարելով այնպես է ստացվել, որ 2009-ի հունվարի համեմատ` այս տարվա հունվարին արդյունաբերությունում արձանագրվել է արդեն 72 տոկոս աճ: Պատկերացնո՞ւմ եք` 72 տոկոս: Իսկ անցած 10 տարվա ընթացքում մեր արդյունաբերությունը արդեն աճել է մոտ 3 անգամ: Ինչ է դա նշանակում: Իսկ դա նշանակում է, որ այն, ինչ արտադրում էինք 10 տարի առաջ, հիմա արտադրում ենք դրանից 3 անգամ շատ` անձեռոցիկներից սկսած, մետաղահատ հաստոցներով վերջացրած: Տեսնես` ԱՎԾ-ում պատկերացնո՞ւմ են, թե ինչ է նշանակում արդյունաբերական արտադրանքի 1 տոկոս, 20 տոկոս, 50 տոկոս աճ: Եթե պատկերացնում են ու գրում են 10 տարվա ընթացքում 300 տոկոսանոց աճ, ապա ԱՎԾ-ին միայն կարելի է կարեկցել: Լրիվ լուրջ: Խնդիրն այն է, որ ԱՎԾ-ն ստիպված է այսպիսի աճեր նկարել առաջիկա մի քանի ամիսներին` մինչեւ ԱԺ ընտրություններ: Ախր «Առաջ` Հայաստանը» պետք է համեմվի նաեւ գեղեցիկ թվերով: Բայց ԱՎԾ-ի դժբախտությունն այն է, որ ԱԺ ընտրություններով նրա նկարչությունը չի ավարտվելու, եւ նա ստիպված է լինելու թվեր նկարել նաեւ մինչեւ հաջորդ նախագահական ընտրություններ: Դե, ինքներդ եք հասկանում` էլի՛ «Առաջ, Հայաստան», էլի՛ ճառեր... Դրա համար էլ սիրուն թվեր են պետք: Եւ ահա ստացվում է, որ եթե ամեն ինչ գնա իշխող վարչակարգի սցենարով, ապա ԱՎԾ-ն ստիպված է լինելու թվեր նկարել մինչեւ հաջորդ տարվա փետրվար: Ընդ որում, պետք է նկարի օրեցօր ավելի ու ավելի սիրուն թվեր: Ու արդյունքում կստացվի այն, ինչ կանխատեսում ենք: Մինչեւ հաջորդ տարվա փետրվար մեր արդյունաբերությունը կաճի եւս մի 2-3 անգամ, ու կստացվի, որ առաջ ենք անցել թե՛ ԱՄՆ-ից, թե՛ Չինաստանից:
Այդուհանդերձ պետք է նկատել, որ նույնիսկ այսպիսի նկարչություն անելով` ԱՎԾ-ն չի կարողանում թաքցնել սոցիալ-տնտեսական իրավիճակի ընդհանուր պատկերը: Անցած տարվա համեմատ, մասնավորապես, գրեթե աճ չի արձանագրվել գյուղատնտեսությունում եւ շինարարությունում: Միջին ամսական աշխատավարձը, ըստ ԱՎԾ-ի, աճել է 7.4 տոկոսով, բայց մանրածախ առեւտրի ծավալը չի աճել: Թե ինչ են արել մարդիկ այդ ավելացած աշխատավարձը, այնքան էլ պարզ չէ: Բացի դրանից, չնայած արդյունաբերության 21 տոկոսանոց աճին, տնտեսական ակտիվության ցուցանիշի աճը ընդամենը 4.4 տոկոս է: Սա ուշագրավ է նրանով, որ անցած տարվա հունվարին ԱՎԾ-ն արձանագրել էր տնտեսական ակտիվության 7.7 տոկոս աճ: Այլ կերպ ասած, նույնիսկ ԱՎԾ-ն է արձանագրում աճի տեմպի նվազում: Եթե ԱՎԾ-ի բեղուն գրիչն է արդեն խեղճանում, ապա կարելի է ենթադրել, թե իրականում ինչ վիճակում է մեր տնտեսությունը:
Комментариев нет:
Отправить комментарий