Անկախ իրենցից` որպես գործիք են ծառայում
Իշխանական համակարգը լավ է նախապատրաստվել առաջիկա ընտրություններին։ Լավ է նախապատրաստվել ոչ թե ռեսուրսների համախմբման կամ շտաբների ձեւավորման, այլ Հայաստանում «բարենպաստ մթնոլորտի» ստեղծման առումով։
Խոսենք կոնկրետ օրինակներով։ Ասենք` շատից-քչից հայտնի հեռուստասերիալներից մեկը մի քանի թողարկում է նվիրում ընտրությունների թեմային, հիմնական իմաստն էլ այն է, որ ով ասես` կուսակցություն է ստեղծում եւ թեկնածություն առաջադրում, բայց «սաղ սուտ ա», որովհետեւ վերջում, միեւնույն է, բոլորը ծախվում են։ Կամ, ասենք, շատից-քչից հայտնի դերասանն ի լուր աշխարհի հայտարարում է, թե ինքը բոյկոտում է քաղաքականությունը, եւ ընդհանրապես` «արվեստագետը պիտի չեզոք մնա» ու իր գործով զբաղվի։ Որոշ ժամանակ առաջ էլ, եթե հիշում եք, շատից-քչից հայտնի մի բանաստեղծուհի երիտասարդությանը կոչ էր անում քաղաքականությամբ զբաղվելու փոխարեն սեքսով զբաղվել։ Կամ, ասենք, շատից-քչից հայտնի նախկին քաղբանտարկյալներից մեկը Եվրոպական դատարանից ետ է վերցնում իր դիմումը ու հայտարարում, թե այլեւս չի ցանկանում գործիք լինել քաղաքական կոնկրետ ուժի ձեռքում։
Եվ իսկույն էլ հենց այդ հայտարարության շնորհիվ դառնում է գործիք մեկ այլ ուժի ձեռքում, որն էլ սկսում է ակտիվորեն օգտագործել այդ գործիքը։ Այստեղ էլ է ենթատեքստը հասկանալի. իբր` «ոչ մեկդ էլ մի բարի պտուղ չեք, իրար արժեք»։ Մի խոսքով` տարբեր մարդիկ, իրարից անկախ, հնարավոր բոլոր միջոցներով նույն գաղափարն են քարոզում` «քաղաքականությունը վատ բան ա, բոլոր քաղաքական գործիչները սրիկաներ են, պետք չի խառնվել էդ կեղտոտ բաներին, որովհետեւ մեկ ա` բոլորը խաբում են»։
Այլ կերպ ասած` ՀՀԿ-ն միակ ուժն է, որի գերխնդիրը հասարակության մեջ ընտրությունների նկատմամբ անվստահություն, արհամարհանք եւ նույնիսկ զզվանք առաջացնելն է։ Բա իհարկե. թող ծաղրեն, թող ընտրությունների վրա «կայֆեր բռնեն», թող քաղաքական գործիչներին «զուգարանի թուղթ» անվանեն, միայն թե` չմասնակցեն ընտրություններին։ Տարիներ շարունակ հենց սա էլ արվել է Հայաստանում, եւ արդյունքում լավ էլ համապատասխան մթնոլորտ է ձեւավորվել։ Ու հիմա տեսեք, թե ոնց են «մտավորականնները», իրենք իրենց համարձակ կեցվածքով հիացած, քաղաքական դաշտը անվանում համատարած աղբանոց, եւ ինչպես են սովորաբար երկչոտ հեռուստաընկերությունները «քաջաբար» եթեր հեռարձակում այդ ամենը։
Սա քաղաքական կողմնորոշման խնդիր չէ։ Գուցե իսկապես այդ խավը քաղաքական դաշտում որեւէ արժանի ուժ չի տեսնում։ Լավ, բայց այդ դեպքում էլ պիտի ոչ թե քաղաքականությունը բոյկոտելու կոչ անեն, այլ ասեն` «գնացեք ում ուզում եք` ընտրեք, բայց անպայման գնացեք, տո թեկուզ ոչ մեկին էլ մի ընտրեք, խզբզեք այդ քվեաթերթիկների վրա, որպեսզի չկարողանան օգտագործել»։ Դե թող որեւէ «համարձակ» մտավորական հեռուստաեթերից նման բան ասի, տեսնենք կհամարձակվե՞ն եթեր հեռարձակել։ Թե՞ համարձակությունը հերիքում է միայն այն կոչերի համար, որոնք անուղղակիորեն ձեռնտու են միայն ՀՀԿ-ին։
Մի խոսքով` նախընտրական քարոզչության «մարտավարական զինանոցները» կարծես թե հստակ են։ Բայց հաստատ չարժե, որ արժանի մարդիկ, իրենց կամքից անկախ, գործիք դառնան այդ քարոզչության իրականացման ճանապարհին։
Մարկ Նշանյան - 21.01.2012
Комментариев нет:
Отправить комментарий